Het was mei -Mawlana Jalal ad-Din Moehammad Roemi
Mijn vader had een zware operatie ondergaan.
De volgende dag kwam ik bij hem in het ziekenhuis.
Hij zei: “nog nooit heb ik een merel zo horen zingen als vanmorgen”.
In zeker opzicht was hij rijker geworden.
Ik dacht later: word je meer mens,
voel je meer,
zie je meer
als je ook van lijden weet?
Werk, graaf je put, maak je eigen bron.
En houd niet op.
Nu niet, nooit niet.
Op de bodem zul je water vinden.
Een mens lijdt het meest
Een mens lijdt dikwijls ’t meest
Door ’t lijden dat hij vreest
Doch dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft.
Soms aangevuld met:
Het leed dat is, drukt niet zo zwaar
Als vrees voor allerlei gevaar.
Doch komt het eens in huis,
Dan helpt God altijd weer
En geeft Hij kracht naar kruis.
Luisteren -Leo Buscaglia
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
dan doe je niet wat ik je vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen waarom
ik iets niet zo moet voelen als ik het voel,
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat je iets moet doen om
mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken.
Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar
me en probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten, wacht dan even en
ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou
zal luisteren.
Wat is geluk?
Er was eens een arme oude man wiens enige bezit een schitterende schimmel was. Al jarenlang hadden de mensen uit zijn dorp hem gezegd het paard te verkopen omdat het een hoop geld op zou brengen en hij verder geen cent had om uit te geven. “Het paard is een deel van mijn familie, en je familie verkoop je niet”, was steevast zijn antwoord.
Op een nacht verdween het paard uit zijn stal en de mensen zeiden: “Zie je nou wel ouwe, dan had je maar niet zo dom moeten zijn en het beest moeten verkopen. Nou heb je helemaal niks meer. Een groter ongeluk had je niet kunnen overkomen”. Maar de oude man zei: “Wie weet of het een geluk of een ongeluk is. Het enige dat ik weet is dat het paard weg is. Maar of het een ongeluk is? Wie kan er verder zien dan zijn neus lang is?”
Een aantal weken later kwam het paard op een nacht met twaalf andere, wilde paarden terug naar de stal. Blijkbaar was het losgebroken om zijn soortgenoten te zoeken en had het uiteindelijk de weg naar zijn baas teruggevonden. De mensen uit het dorp zeiden: “Ouwe, je had volkomen gelijk. Het was helemaal geen ongeluk maar juist een geluk dat het beest er vandoor ging, want nou ben je een vermogend man”. Maar de oude man antwoordde: “Wie weet of het een geluk of een ongeluk is. Het enige wat ik weet is dat het dier met twaalf andere paarden is teruggekomen. Maar of het een geluk of een ongeluk is ……?”
In de volgende dagen en weken probeerde de zoon van de oude man de wilde paarden te temmen en viel daarbij van een woeste hengst. Beide benen werden verbrijzeld. De mensen uit het dorp zeiden: “Ouwe, zo’n geluk was het nou inderdaad ook weer niet dat je paard met die anderen is teruggekomen. Je had helemaal gelijk, want nu is je zoon invalide en een groter ongeluk kon je haast niet overkomen”. De oude man verzuchtte: “Wanneer houden jullie nou eindelijk eens op met te doen alsof je vandaag weet hoe morgen zal zijn? Het enige dat ik weet is dat mij vandaag een ongeluk is overkomen, maar meer weet ik niet.”
Een paar maanden later brak er oorlog uit in het land, en alle gezonde jonge mannen van het dorp moesten in het leger dienen en werden naar het front gestuurd. Geen een keerde levend in het dorp terug.
En wat zeiden de mensen als ze de oude man tegenkwamen ……?
Gelukkig Stef Bos (liedtekst)
Ik ben soms te blind
Om te zien wat ik heb
Verdwaal soms nog steeds
Ook al ken ik de weg
Vrij als een vogel
Die de storm heeft overleefd
De wind in de rug
En ik klaag soms nog steeds
Maar ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets
Ik voel me steeds lichter
Ik dans met verdriet
En ik ken zes akkoorden
Maar ik gebruik er maar drie
Want ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets
Ik word langzaam onzichtbaar
Verdwijn in de mist
Verwissel mijn vroeger
Met dat wat nu is
Zo loop ik verloren
Gelukkig verdwaald
Wordt altijd weer ergens
Met liefde onthaald
Wat geluk niet is -David Dewulf
Als je geluk zit in lof, zal je ongelukkig zijn als je kritiek krijgt.
Als je geluk zit in winst, zal je ongelukkig zijn als je verlies ervaart.
Als je geluk zit in wat de ander doet, zal je ongelukkig zijn als hij dit niet doet.
Angst -Miranne Williamson
Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn.
Het is ons licht, niet onze duisternis
waar we het allerbangst voor zijn.
We vragen ons af:
Wie ben ik dat ik briljant, buitengewoon aantrekkelijk, getalenteerd en geweldig zou zijn?
Maar waarom eigenlijk niet?
Je bent toch een kind van God?
Je moet je niet kleiner voordoen dan je bent opdat de mensen om je heen zich vooral niet onzeker zouden gaan voelen.
We zijn geboren om de luister van God uit te dragen die in ons woont.
Niet slechts in enkelen van ons, maar in ons allemaal.
Als wij ons licht laten schijnen, geven we anderen onbewust toestemming om dat ook te doen.
Als wij bevrijd zijn van onze eigen angst, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen.
Waanideeën -Suzuki, Shunryu
Te beseffen dat je zuivere geest er is ondanks je waanideeën,
dat is de oefening van het zitten.
Hoe meer je probeert je waanideeën uit te drijven,
des te hardnekkiger blijven ze zitten.
Zeg gewoon ‘O, dit is gewoon maar een waanidee’,
en trek je er verder niets van aan!
This is it -Pieter Loogman
Geen verleden, geen toekomst,
als ik nu leef, op dit moment,
dan is er alleen wat ik nu doe,
wat ik nu ben, wat ik nu ervaar.
Ik voel de lucht langs m’n huid strijken als ik loop,
ik voel hoe m’n hielen de grond raken,
voel de schoen ertussen.
Ik voel hoe ik ademhaal,
hoe de lucht m’n neus binnenstroomt,
hoe m’n longen zich vullen.
Dit is het. Ik adem in, ik adem uit.
Ik zie regendruppels aan de rand van de tuintafel hangen
en het is stil.
Ik hoor een spelend kind
en het is stil.
Ik ruik de regen
En het is stil.
De tijd is stil, de ruimte is stil.
Dit is het. Ik ben stil.
Alleen dit moment is het belangrijkste moment in m’n leven,
moment na moment.
Als een druppel op een blad valt
met een tikje dat ik alleen maar zie,
is dat het belangrijkste moment van m’n leven.
Als ik een glas afwas,
is dat het belangrijkste moment van m’n leven.
Als ik een appel schil, nu, dit is het.
Moment na moment,
het eeuwige nu.
Nu is het stil,
nu is het goed,
dit moment,
ieder moment,
moment na moment,
nu,
dit moment.
Yesterday, tomorrow, today
Yesterday is history
Tomorrow is a mystery
Today is a gift
That’s why they call it the present