Acceptatie Haemin Sunim
Als ik het geheel van het leven van de meeste mensen
in een paar woorden moest samenvatten
zou ik zeggen: een eindeloos verzet tegen dat wat is.
Als we ons verzetten, zijn we constant in beweging,
omdat we proberen ons aan te passen.
En toch blijven we nog ongelukkig over dat wat is.
Als ik het geheel van het leven van een verlichte persoon
in een paar woorden moest samenvatten,
zou ik zeggen: complete acceptatie van dat wat is.
Als we accepteren wat is, is onze geest ontspannen en kalm
terwijl de wereld om ons heen heel snel verandert.
De Zomerdag Mary Oliver
Wie heeft de wereld gemaakt?
Wie heeft de zwaan gemaakt en de zwarte beer?
Wie heeft de sprinkhaan gemaakt?
Deze sprinkhaan, bedoel ik…
die uit het gras omhoog kwam gesprongen
die suiker eet uit mijn hand,
die haar kaken heen en weer beweegt in plaats van op en neer
die rondkijkt met haar enorme facetogen.
Nu licht ze haar bleke onderarmpjes op en wast grondig haar gezicht.
Nu klapt ze haar vleugels open en zweeft weg.
Ik weet niet precies wat een gebed is.
Ik weet niet hoe je aandacht moet geven, hoe je in het gras
moet vallen, hoe je in het gras moet knielen,
hoe je gelukzalig niet moet doen, hoe je door de akkers moet kuieren
-wat ik allemaal vandaag gedaan heb.
Vertel me, wat had ik anders moeten doen?
Gaat niet alles dood uiteindelijk, en te vroeg?
Vertel me, wat ben je van plan te doen
Met je ene geweldige en waardevolle leven?
Daarbuiten Rumi
Daarbuiten, achter ideeën van fout doen en goed doen,
daar is een veld.
Daar zal ik je ontmoeten.
Als de ziel zich neervlijt in dat gras,
is de wereld te vol om over te praten.
Ideeën, taal, zelfs het woord elkaar
hebben geen betekenis meer.
Neem mijn hand Thich Nhat Hanh (uit: Wandelen in vreugde)
Neem mijn hand.
We gaan wandelen.
We gaan alleen maar wandelen.
We gaan van onze wandeling genieten
zonder nadenken over ergens aankomen.
Loop vredig.
Loop gelukkig.
Ons lopen is een vredesloop.
Ons lopen is een gelukswandeling.
We leren dan dat er geen vredesloop is,
vrede is wandelen;
dat er geen gelukswandeling is,
geluk is wandelen.
We lopen voor onszelf.
We lopen voor iedereen
altijd hand in hand.
Wandel en raak ieder moment vrede aan.
Wandel en raak ieder moment geluk aan.
Iedere stap een verfrissende bries,
iedere stap een bloeiende bloem onder onze voeten.
Laat je voeten de Aarde kussen.
Print jouw liefde en geluk op Aarde.
Aarde zal veilig zijn
als wij genoeg veiligheid in ons voelen.
Geen vergelijking onbekend
Waar je ook komt, vergelijk jezelf niet met anderen, en je zult rust
vinden.
Zodra wij bij een groep mensen komen, begint bij ons het
mechanisme van de vergelijking te werken. Ik vergelijk mezelf met de
anderen; zien ze er beter uit dan ik? Zijn ze slimmer? Verdienen ze
meer geld dan ik? Vestigen ze meer aandacht op zichzelf dan ik? Zijn
ze spiritueler? Intelligenter? Zijn ze grappiger? Zolang ik mezelf met
anderen vergelijk, zal ik nooit tot rust komen. Ik zal mezelf geringer
achten en de anderen hoger inschatten ofwel omgekeerd. Ik ben
beter dan de ander. Maar ik blijf niet bij mezelf. Ik ben steeds met
anderen bezig. Zo kom ik nooit tot rust. Alleen als ik er vanaf zie om
mezelf te vergelijken met anderen, zal ik rust vinden. Ik word dan
met mezelf geconfronteerd en word uitgenodigd om me te
verzoenen met mezelf en met mijn werkelijkheid. Als ik er vanaf zie
om mij steeds te vergelijken met anderen kan ik dankbaar zijn voor
dat wat het leven mij elk moment biedt. In plaats van op de anderen
te letten neem ik mezelf waar zoals ik ben. Ik blijf bij mezelf. Ik ben er
gewoon. Dat is de voorwaarde om rust te kunnen vinden. Want rust
betekent simpelweg: er zijn, rusten, in harmonie zijn met mezelf, in
vrede genieten van het moment.
Luister eens, en nog eens en nog eens…. Vrij naar een gedicht van Hans Stolp
Je luisterde naar mijn verhaal.
Ik voelde aan de stilte je betrokkenheid,
En ging enthousiaster vertellen.
Je luisterde naar me.
Door de aandacht waarmee,
Voelde ik je interesse.
Ik vertelde er meer door.
Doordat je naar me luisterde,
Vertelde ik dingen die mezelf verbaasden.
Je leerde me zo nieuwe inzichten.
Dank. Dank dat je wilde luisteren.
Geduld is alles Rainer Maria Rilke (1875 - 1926)
Alles is dragen, in ons omdragen, en dan baren.
Iedere indruk en iedere kiem van een gevoel volkomen in zichzelf,
in het donker, in het woordeloze, onbewuste,
zich laten voleinden, onbereikbaar voor het eigen verstand,
en dan in diepe deemoed en geduld het uur,
waarin een nieuwe klaarheid doorbreekt, afwachten:
dat alleen is leven als een kunstenaar:
in het begrijpen, zowel als in het scheppen.
Daar bestaat geen meten met de tijd,
daar is een jaar niet van belang,
en tien jaren zijn niets.
Kunstenaar zijn betekent:
niet rekenen en tellen, rijpen als een boom,
die zijn sappen niet voortdrijft en
getroost in de voorjaarsstormen staat,
zonder angst, dat er daarna geen zomer zou kunnen komen.
Die komt toch. Maar die komt alleen voor de geduldigen,
die zijn, alsof de eeuwigheid voor hen lag,
zo zorgeloos en wijd.
Ik leer het dagelijks, leer het onder pijn, waar ik dankbaar voor ben:
Geduld is alles!
Vreugde Marcel Messing (Uit: Weefgetouw tijd, 1985)
Door alle lijden heen
langs stoppelvelden
van verdriet
in onpeilbare oceanen
van smart
straalt steeds
de onuitsprekelijke
vreugde
van het Zijn
Wilde ganzen Mary Oliver
Je hoeft niet goed te zijn.
Je hoeft niet op je knieën
honderden kilometers door de woestijn
voort te kruipen, vol berouw.
Je hoeft alleen maar het zachte wezen van je lichaam
te laten liefhebben wat het liefheeft.
Vertel me over wanhoop, de jouwe, en ik zal
over de mijne vertellen.
Ondertussen draait de wereld door.
Ondertussen bewegen de zon en de heldere kristallen
van de regendruppels over het landschap heen,
over het gras en de lange bomen,
de bergen en de rivieren.
Ondertussen gaan de wilde ganzen, hoog in de heldere blauwe hemel,
weer naar huis.
Wie je ook bent, hoe eenzaam je ook bent,
de wereld laat zich zien aan je verbeelding,
roept naar je als de wilde ganzen, rauw en opwindend –
keer op keer jouw plaats verkondigend
in de orde der dingen.
Cirkel
Als ik blijf kijken
zoals ik altijd heb gekeken
blijf ik denken
zoals ik altijd heb gedacht.
Als ik blijf denken
zoals ik altijd heb gedacht
blijf ik geloven
wat ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven
wat ik altijd heb geloofd
blijf ik doen
zoals ik altijd heb gedaan.
Als ik blijf doen
Zoals ik altijd heb gedaan
Blijft mij overkomen
Wat mij altijd overkomt.
Maar als ik nu mijn ogen sluit
en voel, mijn ware aard van binnen
dan kom ik deze cirkel uit
en kan ik steeds opnieuw beginnen.