Stel dat er een zaadje van boosheid in ons is. Wanneer de omstandigheden gunstig zijn voor dit zaadje kan het uitgroeien tot een vorm die we woede noemen. Het vlamt op en het bezorgt ons veel ellende. Het is dan erg moeilijk om blij te zijn. Echter, wanneer er lange tijd geen aanleiding is om boos te zijn, wordt dat zaadje steeds zwakker. Er is dan meer nodig om het zaadje toch uit te laten groeien. Elke keer dat een zaadje de gelegenheid heeft zich te manifesteren, komen er meer van dat soort zaadjes bij. Als we vijf minuten lang boos zijn, worden er gedurende deze vijf minuten nieuwe boosheidszaadjes geproduceerd.
Zo ook kunnen we ons voorstellen dat een zaadje van glimlach en vreugde tot bloei komt en zich vermeerdert, wanneer we aandacht schenken aan omstandigheden die ons doen glimlachen en vreugde schenken. Wanneer we dat niet doen, zal ook dit zaadje verzwakken.
Er zijn veel verschillende soorten zaadjes in ons, zowel goede als slechte. Sommige zijn in de loop van ons leven geplant en andere hebben we van onze ouders, onze voorouders en de maatschappij gekregen.
Iedere keer dat we ons erop toeleggen om met aandacht te leven, geven we de gezonde zaadjes in onszelf water en versterken we de gezonde zaadjes die er al zijn. Gezonde zaadjes werken hetzelfde als antilichamen. Wanneer er een virus in onze bloedbaan binnendringt, wordt het omgeven door antilichamen die ervoor zorgen dat het zijn schadelijke werking verliest. Hetzelfde gebeurt met onze psychologische zaden. Als we zaadjes planten die gezond, heilzaam en verfrissend zijn, zullen die voor onze negatieve zaden zorgen, zelfs zonder dat we erom vragen. Maar daarvoor moeten we een flinke voorraad verfrissende zaadjes kweken.