Koester het,
Dat moment wanneer je hart geraakt is
En je ogen vochtig worden.
Het verdriet van de wereld voelen
Is ook het voelen van haar vreugde.
Gun jezelf momenten van ruimte
Om te dragen en te koesteren
van alles dat ze ons willen laten zien.
Vertraag je stap
Zodat de grond waar je nu staat
je tranen kan opnemen.
En kijk dan
Hoe het langzaam verschijnende licht dat hierop volgt
zich verdiept en de hele wereld doet flonkeren.
Als zonlicht op een regendruppel.