Gedachten


Onze gedachten Jon Kabat-Zinn

Onze gedachten zijn als golven
Als ze er zijn, lijkt het of ze de werkelijkheid zijn; helemaal en voor altijd.
Het volgende moment zijn ze weg en vergeten we ze.
We zijn alweer bezig met de volgende golf.

Terug naar boven

Aap en Panda over wilde apengedachten Sonja Gijzen en Inez van Goor

Kijk, daar loopt Aap. Hij komt net terug van school en is de rest van de dag lekker vrij. Maar Aap voelt zich helemaal niet blij. Hij denkt aan de toets die hij moet leren. Apenkunde… pfff… het aller-, allermoeilijkste vak.

Aap sjokt naar huis. Dan ziet hij zijn vriend Panda die tevreden op de grond aan een bamboestengel knabbelt. Wat zie jij er toch altijd gelukkig uit, zegt aap. Klopt, dat ben ik ook, glimlacht Panda. Vertel eens Panda, wat is jouw geheim? Wat doe jij om altijd zo gelukkig te zijn? O, gewoon: ik eet, speel, werk, lees, slaap.

Aap krabt op zijn hoofd. Ik snap het niet… dat doe ik ook! En toch voel ik me niet zo gelukkig als jij. Hmmmm… maar zeg eens aap, waar denk jij aan als je die dingen doet? Als ik zit te smullen van een stuk bananentaart denk ik aan de draak die ik wil verslaan. En als ik met de draak aan het vechten ben, denk ik pfff, wat moet ik nog veel huiswerk maken! Zit ik mijn huiswerk te maken, dan fantaseer ik dat ik lekker wild wil slingeren door het oerwoud. Eenmaal slingerend door het oerwoud denk ik, kon ik maar vast mijn piratenboek gaan lezen. Maar nog voor het piratenboek uit is, denk ik alweer aan slapen. En lig ik eindelijk in mijn bed, dan kan ik nog maar aan een ding denken… het grote stuk bananentaart dat ik voor het ontbijt ga eten!

Aha! Zegt Panda. Jouw wilde apengedachten springen dus altijd naar iets anders toe dan waar je mee bezig bent? Eh… ja… eigenlijk wel, mompelt Aap. Maar is dat niet wat alle gedachten doen? Vaak wel knikt Panda, maar het kan ook anders. Maar… hoe dan? Vraagt Aap.

Luistergoed, zegt Panda, dan zal ik het je uitleggen. Als ik op een zoet bamboestengeltje knabbel, denk ik aan hoe berelekker dat smaakt. En als ik op mijn panfluit speel denk ik, wauw wat klinkt dat mooi! Zit ik op school, dan luister ik heel goed naar wat de meester uitlegt. En in het speelkwartier denk ik: woepie, wat is buitenspelen fijn! Wanneer ik voor het slapengaan een boek lees, geniet ik van het wondermooie verhaal. En als ik eenmaal ga slapen, denk ik nog maar een ding: mmm wat ligt mijn bedje wolkenzacht!

Dit is het geheim, glimlacht Panda. Je kan pas echt gelukkig zijn als je gedachten helemaal zijn bij wat je aan het doen bent. Merk je dat je wilde apengedachten toch ergens anders heen springen? Breng ze dan rustig terug naar wat je doet. Dit geheim heeft ook een naam, het heet mindfulness.

Terug naar boven

Angst Ontleend aan: ‘Radicale aanvaarding’ van Tara Brach.

‘Uit onze mentale verhalen stappen en rechtstreeks contact
maken met de sensaties van angst – het kloppende, drukkende,
brandende, trillende, bevende, kriebelende leven in uw lichaam – is
de sleutel tot het ontwaken uit de beklemming van angst. Het
verhaal kan de poort worden die toegang biedt tot rauwe angst –
als we wakker blijven en er niet in verzanden.

Terwijl de geest verhalen blijft construeren over de dingen waar
we bang voor zijn, blijven we gewoon met onze aandacht bij de
gedachten. We nemen ze voor wat ze zijn en we laten ons steeds
weer onder de gedachten zakken tot we contact hebben met de
gevoelens in ons lichaam.’

Terug naar boven

Opruimen Haemin Sunim

Als je de wolken van je gedachten wilt opruimen,
kun je gewoon observeren wat er in en buiten ons gebeurt.
De wolken van je gedachten blijven alleen in het verleden of de toekomst hangen.
Breng je geest naar het heden
en je gedachten doen de rest.

Terug naar boven

De gedachte Boeddha

De gedachte manifesteert zich als woord
Het woord manifesteert zich als daad.
De daad manifesteert zich als gewoonte
En de gewoonte verhardt als karakter.
Dus bekijk de gedachte met zorg
En laat haar ontstaan uit genegenheid
Die voortkomt uit betrokkenheid met alle wezens.

Terug naar boven

Twee monniken en een vrouw

Twee monniken die op reis waren kwamen bij een rivier aan, waar ze een vrouw ontmoetten. Omdat de vrouw bang was voor de stroming in de rivier vroeg ze de monniken haar naar de overkant te dragen. Een van de monniken aarzelde, maar de ander zette haar op zijn schouders, stak het water over en zette haar neer op de oever aan de overkant van de rivier. De vrouw bedankte hen en vertrok.

Terwijl de monniken hun reis vervolgden, was de ene monnik in zichzelf gekeerd en aan het broeden. Niet meer in staat om het zwijgen te bewaren zei hij wat hem dwars zat. ‘Broeder, onze spirituele training leert ons elk contact met vrouwen te mijden, maar jij pakte haar op je schouders en droeg haar!’
‘Broeder’, antwoordde de andere monnik, ‘Ik heb haar neergezet aan de overkant, terwijl jij haar nog steeds bij je draagt.’

Terug naar boven

Denken -J.A. Deelder

Sinds Descartes
wordt het denken
zwaar overschat

Denken is een ver-
tra-gings-pro-ces
Het leggen van

noodverband na
bliksem- of bom-
inslag. Eerst

zie je een flits
Dan hoor je een
klap en dán

begint het denken
pas.

Terug naar boven