Ontdekkingsreis Marcel Proust
De werkelijke ontdekkingsreis
bestaat er niet in dat men nieuwe
landschappen ontdekt,
maar dat men de wereld
met nieuwe ogen bekijkt.
Zachtheid Huub Oosterhuis
Wek mijn zachtheid weer
Geef mij terug de ogen van een kind
Dat ik zie wat is
En mij toevertrouw
En het licht niet haat
Wijsheid Auteur onbekend
Als je de manier waarop je naar de dingen kijkt verandert,
veranderen de dingen waar je naar kijkt.
Wat we weten van andere mensen T.S. Elliot
Wat we weten van andere mensen,
is alleen onze herinnering van momenten
waarin we hen kenden. En zij zijn
veranderd sindsdien…
We moeten
ons ook herinneren
dat wij bij elke ontmoeting
een vreemde
tegenkomen.
De haas en de wijze Auteur onbekend
Op een dag lag er onder een appelboom een haas te slapen. Plotseling schrok hij wakker van een hard geluid. Hij dacht dat dit het einde van de wereld betekende en begon te rennen. Toen de andere hazen hem zo zagen rennen, vroegen ze: ‘Waarom loop je toch zo hard?’ En hij zei: ‘Omdat de wereld vergaat.’ Toen ze dit hoorden, volgden ze de haas allemaal in zijn vlucht.
De herten zagen de hazen rennen en vroegen: ‘Waarom lopen jullie toch zo hard?’ En de hazen zeiden: ‘Omdat de wereld vergaat.’ En de herten werden zo bang dat ze zich bij de vluchtende hazen aansloten.
En zo werd de vluchtende groep dieren steeds groter, totdat alle dieren op de vlucht waren. Dit zou tot een zekere ondergang hebben geleid als niet…
Als niet bij de uitgang van het bos een oude, wijze vrouw had gestaan. Ze zag de dieren in grote angst voorbij rennen en vroeg aan de laatste dieren waarom zij vluchtten. De dieren zeiden; ‘We vluchten omdat de wereld vergaat.’ ‘Dat kan niet waar zijn’, zei de oude vrouw, ‘want de wereld is nog niet ten einde. Ik moet dus uitzoeken waarom jullie dit denken.’
Ze ondervroeg toen de ene groep dieren na de andere groep en kwam zo uit bij de herten en ten slotte bij de hazen. Toen de hazen haar vertelden dat ze zo renden omdat het einde van de wereld nabij was, vroeg ze welke haas hen dat verteld had. Ze wezen haar de haas aan. De wijze vrouw vroeg toen aan de haas: ‘Waar was je en wat gebeurde er toen je dacht dat de wereld zou vergaan?’ De haas antwoordde: ‘Ik lag onder de appelboom te slapen en hoorde een hard geluid.’ De vrouw zei: ‘Misschien hoorde je een appel op de grond vallen, schrok je wakker en dacht dat de wereld verging. Laten we naar de appelboom gaan om te zien of dat zo is.’
De haas en de wijze vrouw gingen terug naar de appelboom en zagen dat er inderdaad een appel was gevallen, vlakbij de plaats waar de haas had liggen slapen. En zo werden de dieren van de ondergang gered.
Terug naar bovenCirkel
Als ik blijf kijken
zoals ik altijd heb gekeken
blijf ik denken
zoals ik altijd heb gedacht.
Als ik blijf denken
zoals ik altijd heb gedacht
blijf ik geloven
wat ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven
wat ik altijd heb geloofd
blijf ik doen
zoals ik altijd heb gedaan.
Als ik blijf doen
Zoals ik altijd heb gedaan
Blijft mij overkomen
Wat mij altijd overkomt.
Maar als ik nu mijn ogen sluit
en voel, mijn ware aard van binnen
dan kom ik deze cirkel uit
en kan ik steeds opnieuw beginnen.
Kunst -Martin Bril
Wat we willen:
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt
De man op de heuvel -The gospel of Zen, Mentor Books, New York
Er stond eens een man boven op een hoge heuvel.
Drie reizigers, die in de verte aan kwamen lopen, zagen hem en begonnen over hem te discussiëren, zich afvragend wat die man daarboven deed.
De een zei: “Waarschijnlijk is hij zijn huisdier kwijt.”
De ander zei: “Nee hoor, ik denk dat hij uitkijkt naar een vriend.”
De derde zei: “Och kom, hij is daar gewoon om een frisse neus te halen.”
De drie reizigers konden het niet met elkaar eens worden en bleven bekvechten tot het moment dat ze zelf boven op de heuvel aankwamen.
Een van hen vroeg: “Zeg vriend, hier boven op deze heuvel, ben je misschien je huisdier kwijt?”
“Nee mijnheer, ik ben niet mijn huisdier kwijt.”
De ander vroeg: “Sta je dan soms uit te kijken naar een vriend?”
“Nee mijnheer, ik kijk ook niet uit naar een vriend.”
De derde vroeg: “Dan ben je hier zeker om een frisse neus te halen?”
“Nee mijnheer, ik ben hier ook niet om een frisse neus te halen.”
De drie reizigers riepen uit: “Maar wat doe je dan hier boven op de heuvel, aangezien je al onze vragen met ‘nee’ beantwoordt?”
De man op de heuvel zei: “Ik sta gewoon.”
Eindeloos beginnen -Suzuki, Shunryu, uit Zen Mind, Beginners Mind
Bij zen gaat het om openstaan,
opnieuw beginnen,
waarbij plaats mag zijn voor twijfels,
vragen
en het vermogen de dingen steeds nieuw en fris te bezien.
Zen beoefenen is eindeloos beginnen.