De soetra van de allesomvattende liefde (2) Tekst oorspronkelijk afkomstig uit Tripitika teksten (Sutta Nipata 1.8) die zijn toegeschreven zijn aan de Boedha
dit is hoe iemand
die bedreven is in het goede doen
en die het pad van vrede kent
wenst om te handelen
dat z/hij kundig en eerlijk mag zijn
recht door zee
en zachtaardig in het spreken
nederig en niet eigenwijs
tevreden en snel voldaan
niet bezwaard door plichten
en eenvoudig in haar levenswijze
niet trots en niet veeleisend
dat z/hij niet het minste mag doen
dat de wijzen later zouden afwijzen
z/hij wenst dat alle wezens gelukkig mogen zijn
sterk of zwak niemand uitgezonderd
lang, robuust, middel, klein, of tenger
de zichtbaren en de onzichtbaren
degenen die ver weg zijn of dichtbij
degenen die al geboren zijn
of die nog geboren zullen worden
mogen alle wezens gelukkig zijn
laat niemand een ander bedriegen
en op geen enkele wijze verachten
laat niemand uit boosheid of vijandigheid
iemand iets slechts toewensen
zoals een moeder haar leven geeft
om haar enig kind te beschermen
verruim je hart zo grenzeloos
om alle wezens te koesteren
straal over de wereld het goede uit
naar boven in de lucht
en naar beneden in de diepte
naar alle kanten onbegrensd
bevrijd van haat en wrok
of je nu staat of loopt zit of ligt
vrij van slaperigheid
houd dit steeds in herinnering
hiervan wordt gezegd
dat het de meest edele verblijfplaats is
door niet vast te houden aan gefixeerde denkbeelden
zal degene die zuiver van hart is
helder in het waarnemen
en bevrijd van zintuiglijke verlangens
niet opnieuw geboren worden in deze wereld
Onvoorwaardelijk Jennifer Welwood (vertaald en bewerkt door Doshin Houtman)
Bereid om eenzaamheid te ervaren,
ontdek ik overal verbinding;
Als ik me naar de angst toekeer,
Ontmoet ik dapperheid binnenin;
Openend voor mijn verlies,
Valt de omhelzing van het universum mij toe;
Overgevend aan de leegte,
Vind ik volheid zonder einde.
Terug naar boven
Open hart Pema Chödrön
Als we leren ons hart te openen, kan iedereen,
ook diegene die ons gek maakt of irriteert,
onze leraar worden.
Verzet Shri Nisargadatta Maharaj
Waar je naar kijkt, verandert,
waar je je tegen verzet, blijft.
Noem me bij mijn ware namen Thich Nhat Hanh
Zeg niet dat ik morgen ga
als zelfs vandaag nog komen moet.
Kijk naar me: elke seconde verschijn ik hier
om een knop aan een lentetak te zijn,
een vogel met nog tere vleugels
die in mijn nieuwe nest leert zingen,
om een rups te zijn in het hart van een bloem,
een juweel omgeven door gesteente.
Altijd nog kom ik om te lachen en te huilen,
te vrezen en te hopen.
Het ritme van mijn hart is het komen en gaan
van al wat leeft.
Ik ben de eendagsvlieg die van gedaante wisselt
op het water van de rivier.
En ik ben de vogel die een duikvlucht maakt
om de vlieg te verorberen.
Ik ben de kikker die vrolijk zwemt
in het heldere water van een vijver.
En ik ben de ringslang die stilletjes
zich voedt met de kikker.
Ik ben het kind in Afrika, vel over been,
mijn benen als dunne bamboe.
En ik ben de wapenkoopman,
die dodelijk wapentuig in Afrika verkoopt.
Ik ben het meisje van twaalf,
een bootvluchteling die zich in zee stort
na te zijn verkracht door een piraat.
En ik ben de piraat,
met een hart dat niet zien kan
niet liefhebben kan.
Ik ben lid van het politbureau
met macht in mijn handen.
En ik ben de man die zijn bloedschuld
aan zijn volk moet betalen
dat langzaam sterft in een werkkamp.
Mijn vreugde is als de lente, zo warm
dat de bloemen overal op aarde ontluiken.
Mijn pijn is als een rivier van tranen,
zo onmetelijk dat zij alle oceanen vult.
Noem me daarom bij mijn ware namen, alsjeblieft,
zodat ik al mijn huilen en lachen tezamen hoor,
zodat mijn vreugde en pijn één zijn.
Noem me bij mijn ware namen, alsjeblieft,
zodat ik kan ontwaken
en de deur van mijn hart open kan staan,
de deur van mededogen.
De Bodhisattva gelofte Thich Nhat Hanh
Ik neem me voor vreugde te schenken aan één mens in de morgen
en de pijn te helpen verzachten van één mens in de middag.
Ik neem me voor eenvoudig en verstandig te leven,
goed voor mijn lichaam te zorgen
en tevreden te zijn met weinig bezit.
Ik neem me voor alle zorgen en onrust los te laten
zodat ik licht en vrij kan zijn.
De soetra van de allesomvattende liefde (1) Tekst oorspronkelijk afkomstig uit Tripitika teksten (Sutta Nipata 1.8) die zijn toegeschreven zijn aan de Boedha
dit is wat iemand die naar vrede zoekt
en naar geluk verlangt het best kan doen
wees toegewijd, oprecht en vrij van trots
bedachtzaam als je spreekt en als je zwijgt
wees opgewekt, tevreden, ongehaast
en loop niet met een hart voor zorgen rond
beheers de zinnen, jaag niet naar bezit
zelfs niet wanneer het is voor je gezin
raak niet verwikkeld in een werelds doel
waarvoor een wijzer mens geen achting heeft
laat ieder wezen licht en vrolijk zijn
en leven in geluk en harmonie
hoe ieder wezen ook op aarde leeft
of het nu klein of groot, zwak of sterk
rechtop loopt of op al zijn pootjes kruipt
in hoog of laag bestaansgebied verkeert
een zichtbaar of verborgen leven leidt
dicht in de buurt woont of ver weg verblijft
leeft of nog in de schoot der toekomst rust
laat ieder zo gelukkig mogelijk zijn
je moet geen misbruik maken van elkaar
en voor geen mens verachting koesteren
je moet niet, meegesleept door twist of wrok
de neiging hebben enig kwaad te doen
zoals een moeder zelfs haar leven waagt
als zij haar enig kind beschermen moet
zo kun je tegenover al wat leeft
je eigen hart van elke muur ontdoen
ontwikkel liefde en wees vriendelijk
voor heel de wereld open wijd je hart
omhoog, omlaag en overal rondom
ontspannen, vrij van afgunst en van haat
of je nu loopt of staat of ligt
in elke houding die de slaap verdrijft
kun je volkomen aandacht oefenen
dit is hoe je een heilig leven leidt
wanneer je ijdele gesprekken mijdt
voortdurend je bewustzijn helder houdt
en de begeerte van je zinnen stilt
ben je van dood en van geboorte vrij
De stilte binnengaan Catharina Visser
Als ik stil word en neerdaal
traag zoekend neerdaal naar
de ruimte die wacht in mijzelf
waarvan ik vermoed daar
moet ik zijn, en de stilte voel
naderen, de duisternis binnenga
die mij niet belaagt maar toch
onzeker maakt, want wie zal ik
vinden, wat wacht mij op,
de eenzaamheid soms?
Als ik dan het vuur zie dat in
de duisternis opgloeit
het branden heken van mijn
al zo oud verlangen
ja, dan beweegt zich in mij
als een zaad dat ontkiemt in de
zwijgende akker
stil, ongezien, niet te stuiten
ontplooit zich in mij
de kennis van mijn ziel
en word ik wie ik ben
in de grond van mijn grond.
Dit is wat de stilte mij brengt
het raken aan de essentie
het pure geluid van de schepping
een zingen in het heelal
de donkere toon van de aarde
het bloesemen van de Heilige.
En het minnende zijn van de Zijnde
vervult mijn aandachtige wezen.
Ook dit gaat voorbij
Er was eens een koning die aan het hof het volgende vertelde. “Ik ga een kostbare ring maken die voor altijd in mijn familie zal blijven. Daarvoor heb ik een van de mooiste diamanten ter wereld gekocht. In de ring wil ik een boodschap verstoppen die kan helpen op momenten van diepe wanhoop. Het moet een korte zin zijn die past onder de diamant in de ring.” De luisteraars waren allemaal wijzen en geleerden. Ze konden verhandelingen schrijven, maar een boodschap van twee of drie woorden die zou kunnen helpen op moeilijke momenten… Ze dachten na, maar konden nergens op komen.
De koning was opgevoed door een oude bediende. De moeder van de koning was vroeg gestorven en deze bediende had voor hem gezorgd en werd daarom behandeld alsof hij familie was. De koning had groot respect voor de oude man en vroeg hem om raad. De oude man zei: “Ik ben niet wijs, noch een geleerde of academicus, maar ik heb een boodschap. Tijdens mijn verblijf in het paleis heb ik allerlei verschillende mensen ontmoet. Bij een gelegenheid ontmoette ik een mysticus. Hij was door je vader uitgenodigd en ik was zijn bediende. Om me te bedanken gaf hij mij deze boodschap.” De oude man schreef iets op een stukje papier, vouwde het dicht en gaf het aan de koning. “Lees het niet”, zei hij. “Hou het verborgen in de ring en open het alleen als er geen andere uitweg is.”
Het duurde niet lang voordat dit moment aanbrak. Het koninkrijk werd binnengevallen en de koning verloor de strijd. Gezeten op zijn paard rende hij weg, maar zijn vijanden achtervolgden hem. Hij was alleen en het waren er velen. Plots stopte de weg en de koning kon geen kant meer op. Vóór hem was een afgrond, naar beneden springen zou zijn einde betekenen. Terug kon hij ook niet, want zijn vijanden hadden de weg geblokkeerd. Hij kon het geluid van hun paarden al horen. Er was geen uitweg.
Terwijl hij nadacht, herinnerde hij zich de ring. Hij nam het stukje papier eruit en las het korte maar kostbare bericht wat simpelweg zei “Ook dit gaat voorbij”. Toen hij het bericht las voelde hij hoe het om hem heen stil werd. De vijanden die hem hadden achtervolgd waren misschien in het bos verdwaald, of waren de verkeerde kant opgegaan. Hoe dan ook, de paarden waren niet meer te horen.
De koning was zijn bediende en de mysticus eeuwig dankbaar. Deze woorden waren wonderbaarlijk. Hij vouwde het stukje papier op en stopte het weer terug onder de diamant in de ring. Hij verzamelde zijn leger en heroverde het koninkrijk.
De dag waarop hij zegevierend terugkeerde op het paleis, was er een groot feest met zang en dans. De koning voelde zich erg goed. De oude bediende stond naast hem en zei: “Zelfs dit moment is geschikt… lees het bericht nogmaals.” “Waarom? Nu ik de vijand overwonnen heb vieren mensen mijn terugkeer. Ik ben niet wanhopig en ik ben niet in een situatie waarin geen uitweg is”, zei de koning. Maar de oude bediende zei: “Luister naar me, deze boodschap is niet alleen nuttig als je verslagen bent, maar ook als je zegeviert. Niet alleen als je de laatste bent, maar ook als je de eerste bent.”
De koning opende de ring en las de boodschap: “Ook dit gaat voorbij”. En weer voelde hij hetzelfde. Ondanks de feestende, dansende menigte, werd hij omgeven door stilte. Zijn trots en ego waren verdwenen. De koning begreep de boodschap en was verlicht.
Toen zei de oude man: “Herinner je je alles wat je is overkomen? Geen een moment of emotie is blijvend. Zoals er dag en nacht is, zo zijn er momenten van verdriet en blijdschap. Accepteer ze als natuurlijk, want ze horen bij het leven.”
Terug naar boven