Angst -Miranne Williamson
Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn.
Het is ons licht, niet onze duisternis
waar we het allerbangst voor zijn.
We vragen ons af:
Wie ben ik dat ik briljant, buitengewoon aantrekkelijk, getalenteerd en geweldig zou zijn?
Maar waarom eigenlijk niet?
Je bent toch een kind van God?
Je moet je niet kleiner voordoen dan je bent opdat de mensen om je heen zich vooral niet onzeker zouden gaan voelen.
We zijn geboren om de luister van God uit te dragen die in ons woont.
Niet slechts in enkelen van ons, maar in ons allemaal.
Als wij ons licht laten schijnen, geven we anderen onbewust toestemming om dat ook te doen.
Als wij bevrijd zijn van onze eigen angst, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen.
Waanideeën -Suzuki, Shunryu
Te beseffen dat je zuivere geest er is ondanks je waanideeën,
dat is de oefening van het zitten.
Hoe meer je probeert je waanideeën uit te drijven,
des te hardnekkiger blijven ze zitten.
Zeg gewoon ‘O, dit is gewoon maar een waanidee’,
en trek je er verder niets van aan!
This is it -Pieter Loogman
Geen verleden, geen toekomst,
als ik nu leef, op dit moment,
dan is er alleen wat ik nu doe,
wat ik nu ben, wat ik nu ervaar.
Ik voel de lucht langs m’n huid strijken als ik loop,
ik voel hoe m’n hielen de grond raken,
voel de schoen ertussen.
Ik voel hoe ik ademhaal,
hoe de lucht m’n neus binnenstroomt,
hoe m’n longen zich vullen.
Dit is het. Ik adem in, ik adem uit.
Ik zie regendruppels aan de rand van de tuintafel hangen
en het is stil.
Ik hoor een spelend kind
en het is stil.
Ik ruik de regen
En het is stil.
De tijd is stil, de ruimte is stil.
Dit is het. Ik ben stil.
Alleen dit moment is het belangrijkste moment in m’n leven,
moment na moment.
Als een druppel op een blad valt
met een tikje dat ik alleen maar zie,
is dat het belangrijkste moment van m’n leven.
Als ik een glas afwas,
is dat het belangrijkste moment van m’n leven.
Als ik een appel schil, nu, dit is het.
Moment na moment,
het eeuwige nu.
Nu is het stil,
nu is het goed,
dit moment,
ieder moment,
moment na moment,
nu,
dit moment.
Yesterday, tomorrow, today
Yesterday is history
Tomorrow is a mystery
Today is a gift
That’s why they call it the present
Over de liefde -Rainer Maria Rilke
Wanneer het besef aanvaard wordt
dat zelfs tussen de meest nabije mensen
oneindige afstanden blijven bestaan
Kan een krachtig samenleven
naast elkaar ontstaan
Als zij erin slagen
de afstanden tussen hen lief te hebben
wordt het mogelijk
dat ieder de ander als geheel
en tegen de wijde wereld ziet.
Ik beschouw dit als de hoogste taak
van een band tussen twee mensen
Dat ieder de eenzaamheid van de ander behoedt.
En de echte momenten van deelzaamheid
zijn die welke perioden van diepe afzondering
ritmisch onderbreken.
Wat het is -Erich Fried
Wat het is
Het is onzin
zegt het verstand
Het is wat het is
zegt de liefde
Het is ongeluk
zegt de berekening
Het is alleen maar verdriet
zegt de angst
Het is uitzichtloos
zegt het inzicht
Het is wat het is
zegt de liefde
Het is belachelijk
zegt de trots
Het is lichtzinnigheid
zegt de voorzichtigheid
Het is onmogelijk
zegt de ervaring
Het is wat het is
zegt de liefde
Vriendelijkheid -Naomi Shihab Nye
Voor dat je weet wat vriendelijkheid werkelijk is
moet je dingen verliezen,
voelen dat de toekomst in een enkel moment oplost
als zout in een lichte bouillon.
Wat je in je hand hield
wat je telde en met zorg bewaarde,
dit alles moet gaan zodat je weet
hoe eenzaam het landschap kan zijn
tussen de velden van vriendelijkheid.
Hoe je rijdt en rijdt
en denkt dat de bus nooit zal stoppen,
dat de passagiers die mais en kip eten
voor altijd uit het raam blijven staren.
Voordat je de zachte aantrekkingskracht van vriendelijkheid leert kennen,
moet je reizen waar de indiaan in een witte poncho
dood ligt langs de kant van de weg.
Je moet zien hoe jij hem zou kunnen zijn,
hoe ook hij iemand was
die door de nacht reisde, met plannen
en met de eenvoudige adem die hem in leven hield.
Voordat je vriendelijkheid als het diepste van binnen leert kennen,
moet je smart leren kennen als het andere diepste.
Je moet wakker worden met smart.
Je moet ermee praten tot je stem
de draden oppikt van alle smarten
en je de grootte van het doek ziet.
Dan is het alleen nog maar vriendelijkheid wat zin geeft,
alleen vriendelijkheid die je schoenen strikt
en je heen zendt in de dag om brieven te posten en brood te kopen,
alleen vriendelijkheid die zijn hoofd optilt
uit de menigte van de wereld, en zegt:
jij bent het die ik zoek,
en dan voor altijd met je meegaat
als een schaduw of een vriend.
Ik hou van mij -liedtekst Harrie Jekkers
Ik hou van mij, hoor je nooit zingen
Ik hou van mij, wordt nooit gezegd
Maar ik hou van mij ga ik toch zingen
Want ik hou van mij, van mij alleen en ik meen het echt
Ik hou van mij, want ik ben te vertrouwen
Ik hou van mij, van mij kan ik op aan
Ik hou van mij, op mij kan ik tenminste bouwen
Ik hou van mij en ik laat mij nooit meer gaan
Ik blijf bij mij en niet voor even
Ik blijf bij mij, voor eeuwig en altijd
Ben zelfs bereid mijn leven voor mezelf te geven
Ik blijf bij mij totdat de dood mij scheidt
Ik hou van jou, zeg ik soms ook wel
Ik hou van jou en ik meen het echt
Maar ik hou van jou zeg ik alleen maar voor de spiegel
Zo komt ik hou van jou weer bij me zelf terecht
Ik hou van mij, van mij, van mij en van geen ander
Want ik ben verreweg de leukste die ik ken
Ik hoef mezelf zonodig voor mij niet te veranderen
Ik hou van mij mezelf gewoon zoals ik ben
Want ik hou van jou betekent meestal
Schat hier heb je mijn problemen los maar op
Leef in een hel, verwacht van jou de hemel
Jij geeft de hel weg, dank je wel zeg, rot lekker op
Dat houden van een ander, heb jij alleen maar nodig
Omdat je niet genoeg kan houden van jezelf
Hou van jou, joh, maakt de ander overbodig
Ware liefde, geloof me,
begint altijd bij jezelf
Want ik hou van jou is niet de sleutel tot een ander
Maar ik hou van mij al klinkt het bot en slecht
Want wie van zichzelf houdt die geeft pas echt iets kostbaars
Als die ik hou van jou tegen een ander zegt
Mild worden -Karel Staes
Mild worden is de rijpste groei van de mens.
Het is zacht worden in je woorden,
in de klank van je stem en in heel je zijn.
De blik uit je ogen wordt een warm aanvoelen,
omdat je in de mensen om je heen jezelf herkent.
Het heeft niets te maken met zwakheid,
het zit veel dieper.
Het is de kracht die je doet ontwaken en doet leven.
Mensen, die van binnen mild worden,
beseffen wie ze zelf zijn.
Je oordeelt niet meer over anderen.
Je ben niet langer hard.
Je wilt je niet overal laten gelden
ten koste van je medemensen.
Je luistert omdat elke andere
een voortdurend wonder is.
Je geniet van zon en regen en van heel kleine dingen.
Dikwijls zie je die mildheid bij mensen
die veel geleden hebben.
Zij horen en zien alles anders.
Wie mild wordt heeft zichzelf overwonnen.
Een dankbare zucht van bevrijding welt uit je op: je houdt van de mensen,
omdat je geleerd hebt van jezelf te houden.
Niet zoals je zou willen zijn, maar gewoon zoals je bent.
De man op de heuvel -The gospel of Zen, Mentor Books, New York
Er stond eens een man boven op een hoge heuvel.
Drie reizigers, die in de verte aan kwamen lopen, zagen hem en begonnen over hem te discussiëren, zich afvragend wat die man daarboven deed.
De een zei: “Waarschijnlijk is hij zijn huisdier kwijt.”
De ander zei: “Nee hoor, ik denk dat hij uitkijkt naar een vriend.”
De derde zei: “Och kom, hij is daar gewoon om een frisse neus te halen.”
De drie reizigers konden het niet met elkaar eens worden en bleven bekvechten tot het moment dat ze zelf boven op de heuvel aankwamen.
Een van hen vroeg: “Zeg vriend, hier boven op deze heuvel, ben je misschien je huisdier kwijt?”
“Nee mijnheer, ik ben niet mijn huisdier kwijt.”
De ander vroeg: “Sta je dan soms uit te kijken naar een vriend?”
“Nee mijnheer, ik kijk ook niet uit naar een vriend.”
De derde vroeg: “Dan ben je hier zeker om een frisse neus te halen?”
“Nee mijnheer, ik ben hier ook niet om een frisse neus te halen.”
De drie reizigers riepen uit: “Maar wat doe je dan hier boven op de heuvel, aangezien je al onze vragen met ‘nee’ beantwoordt?”
De man op de heuvel zei: “Ik sta gewoon.”